به نام او

 

بدرود وبلاگ داستانک های من

در جستجوی آرامش از دست رفته

 

تصمیم دارم که دیگر چیزی در این وبلاگ ننویسم.خیلی هایش  داستانک نبوده اند شاید اسمش را بشود گذاشت:تکه هایی از احساساتم.لااقل دروغ نبوده اند.اما دیگر نخواهم نوشت و از همه ی دوستانم که با حوصله ی تمام احساساتم را تحمل می کردند و مسلما باعث می شدند تا کمی غم هایم سبک تر شود ممنونم و می دانم که بسیار کم لطف بوده ام.برای همه آرزوی موفقیت دارم و شاید آرزوی بزرگم برای همه و برای خودم هم این باشد:آرامش.

 

خدایا مرا صفایی عطا کن،

تا آن چه را توانایی تغییر ندارم،بپذیرم؛

مرا شجاعتی عطا کن تا آن چه را

توانایی تغییر دارم،تغییر دهم؛و خردی،

تا آن دو را از هم بازشناسم.